Tsipras: Masat shtrënguese nuk janë pjesë e traktateve europiane; demokracia dhe parimi i sovranitetit popullor janë

Botuar për herë të parë në Financial Times në 20 janar 2015.

Më 25 janar, ditën e zgjedhjeve, Greqia ndryshon. Partia ime, Syriza, garanton një kontratë të re sociale për stabilitetin politik dhe sigurinë ekonomike. Ne ofrojmë politika që do t’i japin fund masave shtrënguese, do të rrisin demokracinë dhe kohezionin social, dhe do të vendosin klasën e mesme përsëri mbi këmbët e saj. Kjo është mënyra e vetme për të forcuar eurozonën dhe për ta bërë projektin evropian tërheqës për qytetarët në të gjithë kontinentin.

Ne do t’i japim fund masave shtrënguese në mënyrë që të mos lejojmë frikën të vrasë demokracinë. Nëse forcat e progresit dhe të demokracisë nuk ndryshojnë Evropën, do të jetë Marine Le Pen dhe aleatët e saj të ekstremit të djathtë që do ta ndryshojnë atë për ne. Ne kemi një detyrë për të negociuar në mënyrë të hapur, të ndershme dhe si të barabartë me partnerët tanë evropianë. Nuk ka asnjë kuptim që çdo palë të tundë armët e saj.

Më lejoni të qartësoj një keq-perceptim: balancimi i buxhetit të qeverisë nuk kërkon automatikisht masat shtrënguese. Qeveria Syriza do të respektojë detyrimin e Greqisë, si një anëtar i eurozonës, për të mbajtur një buxhet të balancuar, dhe do të angazhohet për të arritur objektivat sasiore. Megjithatë, është një çështje themelore e demokracisë që një qeveri e zgjedhur rishtas të vendos vetë se si ti arrijë këto qëllime. Masat shtrënguese nuk janë pjesë e traktateve europiane; demokracia dhe parimi i sovranitetit popullor janë. Nëse populli grek do të na besojë me votat e tij, zbatimi i programit tonë ekonomik nuk do të jetë një akt “i njëanshëm”, por një detyrim demokratik.

A ka ndonjë arsye logjike për të vazhduar me një recetë që ndihmon metastazat e sëmundjes? Masat shtrënguese kanë dështuar në Greqi. Ato kanë gjymtuar ekonominë dhe kanë lënë të papunë një pjesë të madhe të fuqisë punëtore. Kjo është një krizë humanitare. Qeveria u ka premtuar huadhënësve të vendit se ajo do të shkurtojë më tej pagat dhe pensionet, dhe do të rrisë taksat në vitin 2015. Por ato angazhime vetëm e lidhin qeverinë e Antonis Samaras-së, prandaj për këto arsye, ajo nuk do të votohet më 25 janar.

Ne duam të sjellim Greqinë në nivelin e një vendi të mirefilltë demokratik evropian. Manifesti ynë, i njohur si programi Selanikut, përmban një sërë masash fiskale balancuese afatshkurtra për të zbutur krizën humanitare, duke rilancuar ekonominë dhe duke kthyer njerëzit në punë. Ndryshe nga qeveritë e mëparshme, ne do të trajtojmë faktorët brenda Greqisë që kanë përjetësuar krizën. Ne do ti qëndrojnë shmangies së pagimit të taksave nga oligarkia ekonomike. Ne do të sigurojmë drejtësinë sociale dhe rritjen e qëndrueshme, në kontekstin e një ekonomie sociale të tregut.

Borxhi publik është rritur në një nivel 177 për qind të prodhimit të brendshëm bruto. Kjo është e paqëndrueshme; përmbushja e pagesave është shumë e vështirë. Për kreditë ekzistuese, ne kërkojmë kushte shlyerjeje që nuk shkaktojnë recesion dhe nuk i shtyjnë njerëzit më shumë në dëshpërim dhe në varfëri. Ne nuk do të kërkojmë kredi të reja; ne nuk mund të vazhdojmë duke e kthyer borxhin në nje mal.

Konferenca e Londrës 1953 e ndihmoi Gjermaninë për të arritur mrekullinë e saj ekonomike të pasluftës me lehtësimin e barrës së gabimeve të saj të fundit. (Greqia ishte midis kreditorëve ndërkombëtarë që morën pjesë.) Meqenëse masat shtrënguese kanë shkaktuar rritjen e borxhit në të gjithë Evropën, ne tani bëjmë thirrje për një konferencë të borxhit Evropian, që gjithashtu do të japë një nxitje të fortë për rritjen në Evropë. Ky nuk është një ushtrim për krijimin rrezikut moral. Kjo është një detyrë morale.

Ne presim që Banka Qendrore Evropiane të nisë një program të plotë të lehtësimit sasior (“Quantitative easing”). Kjo është e tejet e vonuar. Ky program duhet të jetë i një niveli të mjaftueshem për të shëruar zonën euro dhe për ti dhënë kuptim frazës “me çdo kusht” për të shpëtuar monedhën e përbashkët.

Syrizës do ti duhet kohë për të ndryshuar Greqinë. Vetëm ne mund të garantojmë një ndërprerje të praktikave klienteliste dhe kleptokratike të elitave politike dhe ekonomike. Ne nuk kemi qenë në qeveri; ne jemi një forcë e re që nuk i ka borxh ndonjë besnikëri të së kaluarës. Ne do të bëjmë reformat që Greqia ka nevojë ne të vërtetë.